„Salon hubertowski” w Szamotułach

Uroczystymi dźwiękami sygnału „Powitanie” oraz dostojnie brzmiącego „Darz Bór” wykonanego przez połączone zespoły trębaczy myśliwskich na schodach Zamku Górków, rozpoczął się szamotulski „Salon hubertowski”. Po słowach powitania historię myśliwskiego etosu i jego związku z 80-letnimi tradycjami PZŁ w swoim odczycie przedstawił Stanisław Heckert. Po części oficjalnej liczni goście i uczestnicy imprezy przenieśli się do zabytkowych wnętrz zamku, gdzie zorganizowana została wystawa prezentująca medalowe trofea, spreparowane okazy zwierząt, broń oraz różne myśliwskie akcesoria. Dzięki przychylności dyrektora Muzeum – Zamek Górków Marka Szczepańskiego na czas wystawy wypożyczone zostały eksponaty z Muzeum Miejskiego ze Szczecinka, Muzeum Lubuskiego z Drzonowa i Muzeum Łowiectwa z Uzarzewa. Wiele wspaniałości ze swojej kolekcji zaprezentował Alfred Wojciechowski. Zwiedzaniu wystawy zatytułowanej „Pojedziemy na łów” towarzyszyły dźwięki uroczystych fanfar i sygnałów myśliwskich granych na rogach naturalnych. Z nieco dusznych i ciemnych sal szamotulskiego zamku imprezę przeniesiono na dziedziniec pełen słońca i orzeźwiającego powietrza, gdzie rozpoczęła się prezentacja muzyki łowieckiej w jego najpiękniejszych artystycznych odmianach. Słuchacze podziwiali jeden z najlepszych polskich zespołów Zespół Trębaczy Myśliwskich z Goraja kierowany przez Macieja Strawę, a także Zespół Trębaczy Myśliwskich Rodziny Wylegałów z Chrzypska Wielkiego. Udało się sprowadzić znany w Polsce Reprezentacyjny Zespół Muzyki Myśliwskiej PZŁ Capella Zamku Rydzyńskiego, który uświetnił szamotulską imprezę. Równie cudowną muzykę lasu stanowił pokaz wabienia przez wicemistrza Polski Michała Idziaka, a jego ciekawe opowieści o psach myśliwskich, podczas ich pokazu, stanowiły znakomite dopełnienie.

Koncert polskiej muzyki łowieckiej rozpoczął występ chóru szkolnego pod dyrekcją Teresy Dąbrowskiej, który wykonał kilka pieśni myśliwskich i biesiadnych m.in.: „Zajączka” ze sł. M. Konopnickiej i muz. Z. Noskowskiego – jednego z nielicznych utworów adresowanych do dzieci czy „Pieśń o zajączku” zaliczanych do najstarszych pieśni łowieckich. Pośród kompozycji instrumentalnych znalazła się miniatura fortepianowa na cztery ręce Aleksandra Różyckiego „Pieśń myśliwych”, Henryka Opieńskiego „Pieśń myśliwska” na dwie trąbki i róg, Rafała Minicha „Jeśli duszę masz mężczyzny weź myśliwski strój” w opracowaniu na trzy trąbki oraz „Pieśń uwięzionego myśliwca” St. Moniuszki w wersji instrumentalnej na skrzypce z fortepianem. Oprócz tego usłyszeliśmy „Piosenkę gajowego” Ignacego F. Dobrzyńskiego w wersji saksofonowej oraz duet fletowy, który wykonał po raz pierwszy po 160-ciu latach od jej powstania jedną z piosenek F. K. Zaremby „W wesołym myśliwych kole”, pochodzącą z komedioopery Brunona Kicińskiego „Myśliwy, czyli dwoje oczu za jedno”. Solistom towarzyszyła przy fortepianie Barbara Odwrot. Usłyszeliśmy również kompozycję z r. 1998 „Pieśń myśliwych” Czesława Trybusa – myśliwego i kompozytora wielu sygnałów, fanfar i pieśni łowieckich. Do wykonania tego utworu zaproszony został zespół z Goraja, który pokazał swój muzyczny kunszt. Całość przygotował i prowadził Krzysztof Kadlec.

Impreza była dziełem trzech wspaniałych postaci, entuzjastów pięknych tradycji myśliwskich i kultury łowieckiej: Stanisława Heckerta, Marka Libery i Alfreda Wojciechowskiego, którym nieudolnie próbował dorównać niżej podpisany.

Krzysztof Kadlec

Gratuluję Krzysiowi skromności - jak zwykle zresztą. Żałuję,że Walne
Zgromadzenie mego Koła nie pozwoliło mi uczestniczyć. Już dziś zapisuję
się na rok przyszły, prosząc o termin.
Cieszę się, że dzięki pracy
Krzysia
polska muzyka mysliwaska zaczyna
wracac na sceny i imprezy
myśliwskie.
Pozostaję Twoim fanem, i przekonuję
wszystkich organizatorów
imprez do zaproszenia Krzysztofa (opieram się 
tu na przecudownym recitalu w
roku ubiegłym, na zamku w Książu. 
Dziękuję w imieniu amatorów.