W kraju tulipanów

W kwietniu 1995 roku odwiedziliśmy Holandię. Stanowiliśmy silną, bo 10. osobową reprezentację Zespołu Szkół Leśnych w Tucholi. W miarę pokonywania kolejnych setek kilometrów, dostrzegaliśmy coraz więcej zwiastunów wiosny. Powitała nas Holandia w kwiatach i zieleni. Głównym celem wyjazdu zorganizowanego na zaproszenie zespołu „ Plessir ” z miejscowości Zeddam, był gościnny udział w „ Holenderskich Mistrzostwach Sygnalistów ”. Cała podróż, udział w konkursie, atrakcje turystyczne, holenderska gościnność i przyjazne nastawienie do Polaków sprawiły, że wyjazd ten był bardzo udany.

Mistrzostwa Holandii Sygnalistów odbyły się w najmniejszym holenderskim miasteczku – Bronkhorst, leżącym w środkowej części kraju. Począwszy od 1968 roku organizacją konkursu zajmuje się „ NVJB ” ( Holenderskie Towarzystwo Gry Na Rogu Myśliwskim ), aktualnie zrzeszające ponad 40 zespołów amatorskich, dla których podstawowym repertuarem są sygnały i marsze myśliwskie według opracowań Reinholda Stiefa. Obok znanej powszechnie klasy konkursowej „ A ”, praktykuje się również przesłuchania zespołów grających na rogach wentylowych ( klasa „ C ” ), Par force – Es ( klasa „ F ” ), francuskich „ Trompe de Chasse ” ( klasa „ G ”). W kategorii solistów ( klasa „ H ” ) wykonawcy nie walczą o miejsca i nagrody, lecz o brązowe, srebrne lub złote INSYGNIA. Ocena polega na zaliczeniu lub nie zaliczeniu wykonawstwa trzech utworów, które losuje się tuż przed wejściem na estradę z zestawów oficjalnie znanych. Reprezentanci Tucholi zaprezentowali swój zespół w klasach „ A ” i „ C ”. Z otrzymanych kart oceny wynika, że interpretacja wykonawcza granych utworów jak również poziom artystyczny jest porównywalny do dobrych zespołów holenderskich. W kategorii solistów wystąpiło sześciu naszych reprezentantów: Wojciech Gdaniec, Hubert Kacprzyk, Waldemar Ostrowski, Dorota Grudnowska, Karol Grzywacz i Piotr Grzywacz. Wszyscy wypadli znakomicie i otrzymali dyplomy wraz z brązowymi insygniami. Ponieważ pierwszy raz uczestniczyliśmy w tej imprezie, mogliśmy walczyć tylko o insygnia brązowe. Trofeum każdego koloru można zdobyć tylko jeden raz i w hierarchii od brązowego do złotego. Kolorytu całej imprezie dodawały konkursy i imprezy towarzyszące. Panie wybierały panów o najładniejszych wąsach, ponowie ustalali kandydatki do Miss. Wokół grających można było spotkać setki rowerowych spacerowiczów i motocyklowych rajdowców.

Wspaniałym przeżyciem był koncert finałowy. Kilkusetosobowa grupa sygnalistów całkiem spontanicznie koncertowała w centralnej części miasteczka. Mieliśmy wrażenie bycia jedną wielką rodziną, dla której granice, polityka i miejsce urodzenia nie mają żadnego znaczenia. Tylko muzyka rogów myśliwskich którą razem gramy, przeżywamy i jesteśmy jej piewcami, jest tym językiem międzynarodowym, sięgającym do wspaniałych, dawnych europejskich tradycji.

Specjalną atrakcją naszego pobytu w kraju tulipanów było odwiedzenie DELFINARIUM w Hardervijk nad Morzem Północnym, gdzie daliśmy dwa koncerty dla dwutysięcznej publiczności, oczekującej na wspaniałe widowisko w wykonaniu siedmiu delfinów oraz ich treserów. Z zainteresowaniem zwiedziliśmy też Międzynarodowe Centrum Szkolenia dla leśników, rolników, drogowców i myśliwych w Arnhem, oraz zamek myśliwski Doorwerth. Podczas zwiedzania miasta poznaliśmy miejsca związane z jego tragicznymi losami podczas II wojny światowej, desantem aliantów, podpisaniem pokoju i realizacją filmu „ O jeden most za daleko ”. Odwiedziliśmy cmentarz wojskowy na którym spoczywa 1754 żołnierzy alianckich, w tym bardzo wielu Polaków. Tamże złożyliśmy wiązankę biało – czerwonych kwiatów, dokonaliśmy wpisu do księgi pamiątkowej w 50 rocznicę obchodów zakończenia II wojny światowej.


Piotr Grzywacz

Fajnie bylo. Cale szczescie, ze za chwile Tuchola stanie sie takim ciekawym
centrum radosci mysliwskiej.
Najlepsze zyczenia dla Organizatorow Dni Borow
Tucholskich
Maryna

Dołącz coś o muzyce
TYPIE!!!!

Dołącz coś o muzyce !!!
Ale mijając muzykę było superancko, 
normalny
bajer

trofeum zdobyte, takie doświadczenie tylko w TL- Tuchola