Okazją wyjazdu Zespołu Muzyki Myśliwskiej HUBERTUS Koła Łowieckiego „Cyranka” w Sztumie i Kwidzyńskiego Centrum Kultury na Litwę, było zaproszenie przez  wileńskich myśliwych. Celem pobytu była oprawa muzyczna otwarcia krajowej wystawy trofeów łowieckich, pozyskanych przez myśliwych i wędkarzy litewskich w ostatnich trzech latach, ich wycena i przyznanie odpowiednich medali wg klasyfikacji międzynarodowej. Dzięki uprzejmości organizatora wyprawy Kwidzyńskiego Stowarzyszenia Miłośników Kultury i Tradycji Łowieckich miałem przyjemność towarzyszyć zespołowi.

Po kilkunastogodzinnej podróży, w umówionym miejscu Wilna spotkaliśmy się z gospodarzami – myśliwymi sygnalistami litewskimi. W ich towarzystwie udaliśmy się do odległego o około 150 km Bystrampola, gdzie zostaliśmy zakwaterowani w dużym dworze szlacheckim, 14 km od Poniewieża. Tam też w odrestaurowanych zabudowaniach dworskich eksponowano trofea a w parku dworskim zespół miał okazję koncertować i biesiadować.

Przedstawione na wystawie trofea, pozyskane były w ostatnich trzech latach na terenie całego świata. Poza popularnymi łosiami, jeleniami, danielami, sarnami, muflonami i dzikami wystawiono trofea wielkich drapieżników: niedźwiedzi, wilków i rysi a także należących do zwierzyny drobnej: borsuków, bobrów, jenotów i lisów. Ze zwierząt dla nas egzotycznych można było dostrzec trofea niedźwiedzia amerykańskiego – baribala, cywetę afrykańską, kota nubijskiego, różne gatunki antylop i inne ssaki egzotyczne. Łącznie  na wystawie zaprezentowano 1412 trofeów z czego 1211 otrzymało złote, srebrne lub brązowe medale.

Uroczystość otwarcia wystawy i przyznania wyróżnień za najwspanialsze trofea miała uroczysty bardzo charakter.  Do uświetnienia uroczystości przyczynił się także zespół Hubertus oprawiając ją sygnałami i muzyką myśliwską. Po uroczystościach oficjalnych zespół przed bystrampolskim dworem dał koncert zebranej wraz z rodzinami kilkusetosobowej braci myśliwskiej z całej Litwy. W godzinach popołudniowych Hubertus koncertował w salach dworskich prezentując muzykę myśliwską a także swój kunszt w programie tak zwanej muzyki lekkiej, łatwej i przyjemnej. Koncerty nagradzane były owacyjnie. W Bystrampolu zespół zaprezentował się w trzech formacjach: zespół na rogach Es Janusz Bojarczuk, Radosław Kornas i Michał Wojtyła, zespół sygnalistów na rogach B Paweł Baurycza, Janusz Bojarczuk, Radosław Bojarczuk, Radosław Kornas, Alan Lachowicz-Stefaniak, Dawid Lipka, Łukasz Szmagliński i Michał Wojtyła oraz kwintet dęty Dawid Lipka – trąbka, Radosław Kornas – trąbka, Janusz Bojarczuk – waltornia, Michał Wojtyła – puzon i Alan Lachowicz-Stefaniak – tuba.

W drodze powrotnej do kraju zatrzymaliśmy się w stolicy Litwy. Nie godzi się pominąć wileńskich historycznych miejsc tak bliskich każdemu Polakowi. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Ostrej Bramy i kaplicy z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej. Na Wileńskiej Starówce zobaczyliśmy dom, z którego wyjechał zesłany do Rosji Adam Mickiewicz opuszczając Wilno na zawsze oraz dom, w którym mieszkał wybitny polski pisarz i historyk Józef Ignacy Kraszewski.

Wycieczkę pieszą zakończyliśmy w archikatedrze wileńskiej zwiedzając także Kaplicę Świętego Kazimierza poświęconą synowi Kazimierza Jagiellończyka, tutaj pochowanemu patronowi Litwy.

Przed wyjazdem w drogę powrotną zatrzymaliśmy się na Rossie, gdzie na zabytkowym cmentarzu spoczywają polscy żołnierze polegli w bojach 1919, 1920, 1939 i 1945, a także znajduje się mauzoleum Matka i Serce Syna.

Jak wcześniej wspomniałem, zakwaterowani byliśmy w dużym dworze szlacheckim o bardzo ciekawej historii, do zapoznania której gorąco zachęcam.

Bystrampol  (Bystrampolio dvoras) – duży dwór szlachecki leżący 14 km od Poniewieża należał do wywodzącej się z Prus rodziny Bystramów pieczętujących się herbem Tarnawa. Protoplastą litewskiej gałęzi był Jan Kazimierz Bystram, dworzanin króla Władysława IV. Jak większość polskich rezydencji na Kresach dwór podzielił tragiczny los po drugiej wojnie światowej. W roku 1945 wszyscy Bystramowie po 300-letnim gospodarzeniu na tej ziemi wyjechali do Polski. Tylko dwaj najmłodsi Aleksander i Eugeniusz znaleźli się w Wielkiej Brytanii i Kanadzie. Zabudowania podobnie jak na ziemiach polskich popadały w ruinę. Rezydencja wcześniej słynęła z posiadania sporej kolekcji dzieł sztuki, zbroi, trofeów łowieckich, bogatej biblioteki, archiwum rodzinnego, m.in. z dokumentami zaopatrzonymi we własnoręczne podpisy królów: Zygmunta Augusta, Władysława IV, Jana III, Augusta III i Stanisława Augusta. Nieprzypadkowo więc w tej wielkopańskiej rezydencji gościł wielokrotnie Henryk Sienkiewicz zbierając materiały do swej trylogii.

Dopiero rok 2003 zapisał nową kartę w dziejach Bystrampola. Proboszcz katedry Chrystusa Króla w Poniewieżu ksiądz Rimantas Gudelis po powrocie ze studiów w USA postanowił odrodzić upadający dwór w Bystrampolu. Różnymi sposobami dokonuje się remontów zabudowań i gromadzi cenne pamiątki. Doceniając wartość zabytkową i historyczną tego miejsca i fakt, że rezydencja bystrampolska jako jedna z niewielu przetrwała w dość znośnym stanie (także park i większość zabudowań dworskich), a także aby zapobiec dalszemu niszczeniu tych zabytków organizuje się w niej festiwale muzyczne zapraszając do udziału wykonawców litewskich i zespoły z poza Litwy. Jest więc nadzieja, że dzięki pracowitości, zaangażowaniu i pomysłowości proboszcza z Poniewieża dwór w Bystrampolu odzyska swą dawną świetność.

Tekst i zdjęcia: Leszek Parus