---

Leopold Mozart (1719-1787) – ojciec wielkiego Wolfganga Amadeusza Mozarta. Związany z dworem biskupów salzburskich najpierw jako pierwszy skrzypek, a później jako drugi kapelmistrz i dworski kompozytor. To na ich zamówienie powstała w 1755 roku Sinfonia da caccia G-dur na cztery rogi, strzelbę myśliwską i orkiestrę smyczkową. W osiągnięciu właściwego brzmienia utworu kompozytor zalecał waltornistom granie możliwie głośno, tak jak gra się na polowaniach. Proponował wykorzystanie hifthornu czyli rogu mysliwskiego lub trąbki myśliwskiej. Leopold Mozart w I części sinfonii wprowadza realistyczne odgłosy – strzały z broni palnej, koński galop, krzyki myśliwych, a nawet szczekanie psów. Koncert Es-dur na dwa rogi i orkiestrę smyczkową powstał w 1752 roku. Jego trzecia część – Rondo nosi tytuł „La chasse”. W owym czasie często ostatnie części koncertów lub sonat nosiły taką nazwę. Były one w metrum 6/8 w tempie Allegro lub Presto.