Z głębokim żalem informujemy, że odszedł od nas nasz Przyjaciel, wielki orędownik sygnalistyki myśliwskiej Jan Konopka, który zmarł 5 sierpnia 2013 roku. Pogrzeb odbędzie się 12.08.2013 r. o godz. 14.00 w kościele pw. Zesłania Ducha Świętego w Starej Iwicznej (powiat Piaseczno, województwa mazowieckie).

Zarząd Klubu Sygnalistów Myśliwskich PZŁ

Wspomnienie o Janie Konopce

Jan Konopka urodził się 19 maja 1943 roku.

Posiadał wykształcenie wyższe, był magistrem fizyki. Do emerytury pracował w Ministerstwie Środowiska, w Departamencie Edukacji i Promocji Zrównoważonego Rozwoju.

Był członkiem Polskiego Związku Łowieckiego od 1968 roku.

Posiadał odznaczenia państwowe – Złoty Krzyż Zasługi (2001), Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznakę „Zasłużony dla ochrony środowiska”, Medal Nauczającym „Jak Pielęgnować i Chronić Ziemię”, Dyplom Ministra Edukacji za wybitne osiągnięcia w wychowaniu i kształtowaniu proekologicznych postaw młodych Polaków oraz liczne inne nagrody i wyróżnienia. Był odznaczony Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej (1993) i Medalem Świętego Huberta (1997) oraz Kordelasem Leśnika Polskiego (2009).

W czasie przynależności do PZŁ pełnił następujące funkcje w kole, we władzach lub organach Zrzeszenia:

• KŁ „Diana” Ogrodzieniec – w latach 1968-1976 - członek koła (Łowczy), organizator corocznych odłowów  zajęcy oraz polować dewizowych na kuropatwy,
• KŁ „Kania” Gąbin – w latach 1976-1978 - członek koła (członek wojewódzkiej komisji wyceny trofeów w Płocku),
• KŁ „Knieja” nr 9 w Warszawie – w latach 1978-2006 - członek koła, w latach 1980-1990 sekretarz koła oraz vice łowczy,
• członek Polskiego Klubu „SAFARI”

W kołach łowieckich, do których należał, był organizatorem gospodarki łowieckiej oraz ochrony łowisk. Działalność jego skupiała się na prawidłowej współpracy z kolegami myśliwymi. Dużo czasu przeznaczał na współpracę z innymi kołami łowieckimi w Polsce w zakresie popularyzacji edukacji ekologicznej. Pomagał kołom łowieckim w zaopatrywaniu myśliwych w darmowe materiały propagandowe z zakresu ochrony przyrody i popularyzacji edukacji ekologicznej. Z jego inspiracji na łamach „Łowca Polskiego” była popularyzowana akcja Sprzątania Świata. Był laureatem konkursu fotograficznego ogłaszanego przez redakcję „Łowca Polskiego”.

Od 40 lat hodował użytkowe jamniki szorstkowłose. Jego pies uzyskał tytuł „zwycięzcy roku 1993” po zajęciu pierwszego miejsca na międzynarodowym konkursie dzikarzy w Przechlewie.

Jako naczelnik szkolnictwa zawodowego leśnego w latach 1982-2004 zainicjował organizację krajowych konkursów sygnałów dla uczniów szkół leśnych połączonych z konkursami psów myśliwskich i łowami z sokołami (Rypin, Aleksandrów Kujawski, Uniejów, Kikół). Był współorganizatorem pierwszego w Polsce konkursu sygnalistów myśliwskich w 1982 roku. Wspierał organizację Ogólnopolskiego Konkursu Sygnalistów Myśliwskich „O Róg Wojskiego”, które odbyły się w różnych miejscach Polski. Przyczynił się w znaczny sposób do rozwoju tradycji łowieckich w Polsce udzielając daleko idącego wsparcia szkołom leśnym w nowoczesne instrumenty muzyczne.

Przez 15 lat był członkiem Komitetu Głównego Olimpiady Ekologicznej dla szkół średnich. Był autorem wielu programów i recenzji programów nauczania dla techników leśnych oraz rolniczych z zakresu leśnictwa oraz gospodarki  łowieckiej.

Był autorem ponad 150 publikacji i artykułów problemowych w prasie łowieckiej („Łowiec Polski”, „Zachodni Poradnik Łowiecki”, „Brać Łowiecka”). W latach 1990-2007 zajmował się problematyką ochrony zwierzyny, publikując artykuły z zakresu inwestycji komunikacyjnych, tj. rozbudowy dróg i ich wpływu na śmiertelność zwierząt. Z tego zakresu ukazały się artykuły w takich czasopismach jak: „Aura”, „Eko i my”, „Przyroda polska”, „Głos lasu”, „Poznajmy las”, „Echa leśne”, a także w profesjonalnej prasie, tj. miesięcznik „Autostrady”, „Problemy ekologii”, gdzie temat został ukazany całościowo na podstawie badań autora z lat 2004-2007. Jego artykuł pt. „Zwierzyna na tropach” w „Łowcu Polskim” nr 12/99 został wyróżniony tytułem „publikacji miesiąca”. Publikował artykuły z zakresu ochrony zwierzyny oraz kompleksowej gospodarki łowieckiej w pismach regionalnych, tj. „Łowiec Lubelski”, „Łowiec Galicyjski” oraz  „Łowiec Zamojski”.

Był popularyzatorem w kraju budowy nowoczesnych dróg i „zielonych mostów” dla zwierzyny.

Zmarł 6 sierpnia 2013 roku.

Odszedł od nas człowiek szlachetny, w pełni oddany wartościom ochrony przyrody i kultury łowieckiej. Łącząc się w bólu, składamy wyrazy współczucia Rodzinie i Przyjaciołom zmarłego. Cześć Jego pamięci, a róg myśliwski niechaj Mu wiecznie gra.