Sawa Marian, kompozytor, organista i pedagog; ur. 12 stycznia 1937, Krasnystaw; zm. 27 kwietnia 2005, Warszawa. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie grę na organach pod kierunkiem Feliksa Rączkowskiego (dyplom w 1963) oraz kompozycję u Kazimierza Sikorskiego (dyplom w 1968). Już podczas studiów był organistą w Kościele Garnizonowym w Warszawie (1956-66). Od 1966 pracował w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie, od 1973 – w Akademii Muzycznej w Warszawie, a od 1992 wykładał również w Katedrze Muzykologii Kościelnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jako organista współpracował z licznymi zespołami i artystami oraz nagrywał utwory organowe dla wielu firm fonograficznych (m.in. dla Polskich Nagrań, DUX i Veritonu). Koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Belgii, Finlandii, Francji, Holandii, Niemczech, Włoszech i w państwach byłego Związku Radzieckiego.
Niezwykle bogata twórczość kompozytorska Mariana Sawy obejmuje przede wszystkim utwory organowe i chóralne. Jego kompozycje były prezentowane podczas wielu recitali i na festiwalach, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, podczas „Laboratorium Muzyki Współczesnej” w Białymstoku, na Festiwalu „Wratislavia Cantans”, na festiwalach muzyki organowej w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Leżajsku, Oliwie, a także za granicą (m.in. w Belgii, Finlandii, Francji, Holandii, Niemczech, Włoszech i Stanach Zjednoczonych). W Sejnach zorganizowany został specjalny festiwal organowy w całości poświęcony jego muzyce. Marian Sawa za swoją twórczość kompozytorską otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. w 1969 – I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za utwór Assemblage na orkiestrę (1969). Ponadto w 1975 został uhonorowany Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej oraz Złotym Krzyżem Zasługi.